vrijdag 1 maart 2013

Oude helden, nieuwe romans

Als tiener was ik dol op alle mythes en verhalen uit het oude Griekenland. Hele meters boeken verslond ik, meegesleept in de wereld van legendarische, sterke helden en even machtige als menselijk-kinderachtige goden. Noem me nerdy, maar ik denk dat mijn stiekeme eerste onbereikbare kalverliefde Hector van Troje was.
Onlangs stuitte ik toevallig op twee nieuwe romans, allebei over oude Grieken, en allebei voorzien van een lovende quote van een van mijn hedendaagse grote heldinnen.

De ene was De gulden middenweg van Annabel Lyon. Hilary Mantel, schrijfster van het fenomenale Wolf Hall en dito opvolger Het boek Henry zei daarover: "Deze ambitieuze en prachtig geschreven roman is een van de meest overtuigende historische romans die ik ooit gelezen heb."

De andere was Madeline Miller's Een lied voor Achilles, met een quote van de geweldige J.K. Rowling herself: "I loved The song of Achilles," zei ze in dit interview.

Nu heb ik natuurlijk helemaal een eigen mening en zo, maar niet als deze twee grootheden een boek aanbevelen. En in combinatie met mijn oude liefde voor de nog oudere Grieken, heb ik beide boeken onmiddellijk gescoord.


De gulden middenweg is het verhaal van de grote filosoof Aristoteles, die door de Macedonische koning Philippus wordt aangesteld als leermeester van zijn zoon Alexander . Dit erg mooi geschreven, bespiegelende boek nam me mee in een oude wereld en toch ook een nieuwe, en liet me denken over ratio en liefde; over wijsheid en dadendrang; over aanzien en eigen verlangens; over lotsbestemming en eigen keuzes.

Een lied voor Achilles raakte me in mijn hart: de kleine, onhandige en onzekere prins Patroclus, verbannen van zijn vaders hof, groeit op bij koning Peleus en diens zoon Achilles, halfgod, en gouden held al in zijn jonge jaren. Het verhaal van hun vriendschap en liefde, de bijna idyllische tijd bij de centaur Chiron en later de verscheurende en bloeddoordrenkte jaren voor de muren van Troje, lees je onder de schaduw van de wetenschap van het onverbiddelijke, tragische einde. En bij de laatste pagina's voelde ik mijn keel langzaam dichtsnoeren.


Voor wie meer wil lezen, de link naar Bol:



en de link naar (e-book bij) Bol:

Geen opmerkingen: