maandag 20 december 2010

Mail & win: "Een nieuwe carrière na je 35e"

Update 23 december 2010: de drie winnaars zijn geloot; zij ontvangen binnenkort het boek. Bedankt voor alle leuke reacties!

Drie jaar geleden, op 19 december 2007, verscheen Een nieuwe carrière na je 35e. Met dit boek begon ik aan een nieuwe loopbaan met een eigen boek en mijn eigen uitgeverij.

Voor het boek interviewde ik vijf deskundigen over loopbaan, geld en pensioenen, en zeventien vrouwen die elk op hun eigen manier keuzes hadden gemaakt in een periode waarin ze een nieuwe loopbaan overwogen. Sommigen gooiden het roer radicaal om, anderen wisten met heel kleine veranderingen hun wensen te vervullen. Deze zeventien vrouwen ben ik altijd dankbaar geweest dat ze hun verhaal wilden delen; ik heb van elk van hen geleerd in een periode waarin ik vol van dromen en twijfels was. En datzelfde heb ik inmiddels gehoord van veel lezeressen (behalve een verdwaalde recensent heeft het boek geloof ik nul mannelijke lezers gehad, maar daarvoor is het dan ook een niche-boek).

Réunion geeft inmiddels vijf titels uit; de volgende twee verschijnen in maart en april; en er zijn nog een paar heel mooie plannen in de maak. Daarnaast heb ik met regelmaat en met plezier schrijfopdrachten. En ondanks dat de stress soms behoorlijk hoog oploopt (ik blijf een piekeraar), heb ik geen seconde gehad van mijn keuze.

Om het mijlpaaltje van deze drie jaar een beetje te vieren en om het estafettestokje dat deze zeventien vrouwen aan mij gaven, aan nog meer anderen door te geven, geven we deze week drie exemplaren van het boek weg.

Ben jij bezig met dromen, plannen of voornemens voor een carrièreswitch en wil je kans maken op een boek? Stuur dan een mailtje met je naam en adres naar info@uitgeverijreunion.nl o.v.v. "mail & win-actie". Onder de inzenders verloten we drie boeken. (De actie loopt van 20 t/m 22 december 2010.)

donderdag 16 december 2010

Van voornemen tot het echie: e-books bij Réunion

Op 2 januari van dit jaar schreef ik dat zelfs ik, conservatieve fan van papieren boeken, om was naar de e-reader. Mijn voornemen was dit jaar eens uitzoeken hoe ik ze zelf ook zou kunnen maken.

Inmiddels op de markt als e-book: De rationaliteit van de klantgerichte overheid.
In de maak als e-book: 50% meer talent: zo scoor je met vrouwen.
In onderhandeling en naar verwachting binnenkort rond: Vrouwen & Ambitie.

Mijn conclusie: het is makkelijk, de extra kosten vallen mee en het voelt wel cool om ze te hebben. Voorlopig zijn de e-books van Réunion de papieren edities nog niet aan het outperformen, maar wie weet? Er kan blijkbaar veel gebeuren in een jaar. Want ook die mooie, overtuigende e-reader staat bij ons alweer in de schaduw van de iPad.

Ik ben benieuwd wat ik hier op 17 december volgend jaar schrijf.

zaterdag 2 oktober 2010

Wisdom, de wijsheid van een generatie

Het prachtige project Wisdom (boek & dvd) van Andrew Zuckerman is geïnspireerd op het idee dat een van de grootste geschenken die een generatie kan geven, bestaat uit het doorgeven van haar wijsheid en ervaring.

Zuckerman, fotograaf en filmmaker, bezocht over de hele wereld oudere schrijvers, politici, religieuze leiders,ontwerpers, musici, acteurs en ondernemers; zo uiteenlopend als bijvoorbeeld Willie Nelson, Wole Soyinka, Nelson Mandela, Judi Dench, Dick Bruna, Madeleine Albright, Vaclav Havel en Frits Bolkestein.

Het staat met stip op 1 op mijn wishlist om aan te schaffen, en tot die tijd kijk ik af en toe hier voor inspirerende en soms ronduit indrukwekkende interviewfragmenten

Meer lezen bij Bol:
Wisdom
Wisdom
Andrew Zuckerman

dinsdag 28 september 2010

Waarom te veel sorry zeggen je carrière hindert

Vandaag stond het in Dag in Dag uit in de Volkskrant: het is nu officieel, vrouwen zeggen sneller sorry dan mannen. Canadese onderzoekers hebben het aangetoond.
Het resultaat komt niet echt als een verrassing voor iemand die heeft meegemaakt hoe een vrouwelijke collega 'sorry' zei toen ze tegen een muurtje botste.

En ook voor Esther Mollema is het geen nieuws. In haar boek 50% meer talent vat ze het samen als: "Sorry dat het regent". Vrouwen verontschuldigen zich veel vaker dan mannen, ook voor zaken waaraan ze part noch deel hebben. Onze hele manier van communiceren is er meer op gericht om niet te veel op de voorgrond te treden, niet te bazig te lijken, en steeds rekening te houden met anderen. Dat kan je in je carrière dwarszitten. En ook managers zien daardoor nog te veel vrouwelijk talent over het hoofd, zegt Esther. Zonde voor de vrouwen en zonde voor de organisatie.

In de woorden van Esther:
"De vrouwelijke stijl van communiceren is gericht op het zoeken naar consensus, op gelijkwaardigheid van alle aanwezigen, en op harmonie. Een nobel streven. Helaas werkt het op de werkvloer vaak anders. Deze wijze van communiceren wordt gezien als weifelend, aarzelend en onzeker. Kortom: geen leidinggevend materiaal."

Slimme managers kijken hier doorheen bij hun zoektocht naar talent, zegt Esther. Ze laten zich niet afleiden door een andere stijl van communiceren. Maar ook vrouwen kunnen leren om hun manier van communiceren soms aan te passen aan de situatie. En dat is niet zo ingewikkeld.

Meer lezen bij Bol:
50 % meer talent
50 % meer talent
Esther Mollema

maandag 27 september 2010

Primeur: eerste e-book van Réunion

Deze week breaking news bij Réunion: eerste e-book verschenen! (en direct ook al verkocht, by the way).

De rationaliteit van de klantgerichte overheid is nu ook als e-book verkrijgbaar, onder andere hier bij Van Stockum.

Het ISBN van het papieren boek is 978 90 79263 042, het ISBN van het e-book is 978 90 79263 059.

vrijdag 24 september 2010

Waarom klantgericht werken voor de overheid zo lastig blijft



Vorige week was de bekroning van een aantal jaren gedreven onderzoek en noeste arbeid van mijn man, Marcel: zijn promotie aan de Universiteit van Tilburg was een feit, en ik vond het een geweldig leuke middag. Heren in rokkostuum, het college in toga's en baretten, de bevraging van de promovendus wiens proefschrift nog éénmaal stevig onder de loep wordt genomen. Een mooie middag. En waarover gaat het? Over een onderwerp dat eigenlijk elke burger van ons land aangaat: het gat tussen ideaal en praktijk van de klantgerichtheid van onze overheden, ondanks alle energie en aandacht die erin wordt gestoken.

Het onderzoek maakt helder dat het 'klantdenken' een aantal uitgangspunten kent die op gespannen voet staan met oudere waarden in het openbaar bestuur, zoals het behartigen van het collectieve belang, het gelijk behandelen van burgers en het het efficiënt omgaan met collectieve middelen.

Een paar stellingen uit het onderzoek:
"De beste dienst die de overheid de burger als klant kan bewijzen, is voorkomen dat hij of zij klant moet worden."

"Als de overheid een dienst aan een individuele burger leuker kan maken, dan is het de vraag of hier sprake moet zijn van een overheidsdienst."

"Het gebruiken van intermediairs bij het verlenen van overheidsdiensten aan individuele burgers en bedrijven kan uitkomst bieden om de belangen van het klantdenken en het beleidsuitvoeringsdenken met elkaar in overeenstemming te brengen."

De rationaliteit van de klantgerichte overheid is interessant voor politici, ambtenaren, bestuurskundigen en elke burger die zich afvraagt waarom klantgericht werken zo moeizaam gaat.

Lees hier meer over het boek bij Managementboek.nl

vrijdag 20 augustus 2010

Mijn moeders tas

Zes jaar geleden overleed mijn moeder. Mijn eigenzinnige, koppige, lieve moeder.

Ik denk aan haar op onverwachte momenten. Als ik een verpakking op armlengte moet houden om de kleine lettertjes te lezen. Als ik flarden hoor van Keane's Everybody's changing, een hit in de zomer waarin ik zo vaak de lange weg naar de Isala klinieken reed. Als ik haar oude, zwarte, zachtleren tas aan mijn schouder hang.

Mijn moeder had vele tassen, en ze koos en gebruikte ze zorgvuldig. Soms vertelde hoe ze 's nachts in paniek wakker was geworden uit de terugkerende droom waarin ze haar tas kwijt was. Een droom die ik als puber even grappig als onzinnig vond.

Op mijn bureau staat een foto, mijn moeder lacht naar me vanachter het ernstige gezicht van mijn oudste zoon, tijdens die prachtige zomerdag. Mijn man verbrandde oud hout in de tuin; oma's en kinderen genoten; en ik liep er nerveus en betuttelend omheen, en of dat allemaal wel goed ging, zo met dat open vuurtje?

Mijn moeder trok een wenkbrauw op en zei:"Kind, stel je niet zo aan. De kinderen vinden het prachtig." En zo was het. Ik liet mijn zorgen los en wat ik nu koester, is de herinnering aan die ene laatste middag waarop alles zo goed was, en vrolijk en licht en vredig.

Ze stierf korte tijd later, op 19 augustus, gisteren zes jaar geleden.

Vannacht droomde ik. Van mijn tas, die ik achterliet op een station waarvan ik de naam vergat, in een kluisje waarvan ik de sleutel verloor.

Ik denk aan je, mam.

maandag 9 augustus 2010

The Present / Het Gegeven Moment: dun boek, 1 goede les

Zaterdagochtend las ik Het Gegeven Moment van Spencer Johnson. Het boek is een van die welbekende managementromans, waarin een hoofdpersoon een verhaal vertelt waaruit je dan wijze lessen kunt leren. Een dun boekje, en superlicht verteerbaar. Cynici kunnen het daarmee afdoen als een simplistisch zelfhulpboekje, maar hey - ik heb een zwak voor het soort. Ik leer er altijd wel wat van. Ook dit keer.

In Het Gegeven Moment (Engelse titel: The Present) draait alles om het cadeau, dat iedereen zichzelf kan geven: het vermogen om meer in het heden te leven, en daardoor gelukkiger, productiever en succesvoller te worden. (En wat succes is, bepaalt iedereen natuurlijk voor zichzelf). Leef zo veel mogelijk in het heden. Van het verleden moet je leren, voor de toekomst moet je plannen, gelukkig leven doe je in het heden. En daarmee ben ik het helemaal mee eens. Maar.

Ik ben een erkende piekeraar, en breng dus ruim tijd door in zowel het verleden (wat ging er toch allemaal fout) als in de toekomst (wat kan er toch allemaal nog fout gaan). En dat dit sund is, zoals ze in Brabant zeggen, dat weet ik zelf als geen ander.

Mijn hamvraag is dus altijd: meer leven in het heden, ja maar HOE dan?

Goede les die ik uit Het Gegeven Moment leerde: blijf in het heden door je te focussen op de vraag: wat gaat er wél goed, hier en nu?
En onderneem dán actie om alle eventuele problemen op te lossen.

Onder grote druk van een deadline, zorgen en stress of dit allemaal wel goed komt? Denk aan wat er wel goed gaat. De zon schijnt, ik drink een beker heerlijke sterke koffie. Ik heb genoeg werk. Ik kan prima onder tijdsdruk werken, ik heb dit vele malen gedaan. Ik houd van mijn werk en geniet van de soort opdrachten.

Het werkt, voor mij. Thank you Spencer Johnson.

Voor wie er meer over wil weten, de link naar Bol:
Het gegeven moment
Het gegeven moment
Sue Johnson & Johnson, Spencer

zaterdag 20 maart 2010

Lof's Next Role Model verkiezingen: draag je eigen favoriet voor!



Lof zoekt haar Next Role Models: mannen en vrouwen die hun ambities in werk én gezin op inspirerende wijze waarmaken.
Ken je een man of vrouw in je vriendenkring, op je werk, in je netwerk of in je familie die voor jou een voorbeeld is? Je kunt nog tot 28 maart jouw favoriet nomineren (waarbij je kans maakt op een weekend in Hotel de KOM aan de Zeeuwse kust).
De grote finale en de uitreiking van de awards vindt plaats op 27 mei tijdens het spetterende event Lead Your Life, Live Your Ambitions, dat Lof en de Baak samen organiseren. Daarover later nog meer!

donderdag 11 maart 2010

De tweede druk van 50% meer talent!



Deze week verscheen de tweede druk van Esther Mollema's 50% meer talent - de eerste druk is al na vier maanden uitverkocht.
Lezers zijn enthousiast, en veel managers en organisaties gebruiken het boek inmiddels al als handboek voor meer diversiteit.
Goed nieuws voor vrouwen, maar vooral voor organisaties. Want, zoals Esther in het boek zegt:
“We pleiten niet voor ‘social advancement for the sake of social advancement'. We willen meer diversiteit omdat diversiteit organisaties versterkt en verbetert. Idealen zijn goed, resultaten nog beter.”

dinsdag 2 februari 2010

Diane van Dijk, illustraties en portretten



Portret in potlood, door Diane van Dijk

Een tijdje geleden verscheen bij Uitgeverij Dubois het familiekookboek Sonnie, de weggelopen roti-pannekoek. (Diana Dubois was een van de eerste vrouwen die ik interviewde voor Een nieuwe carrière na je 35e, en ik was zeer onder de indruk van wat de fraaie titels van haar eigen uitgeverij. Kijk en geniet bijvoorbeeld van Prijatnogo appetita!, recepten en citaten uit de Russische literatuur.)

Sonnie bevat zó veel originele en lekkere wereldrecepten voor pannekoeken, en is zo mooi geïllustreerd dat culinair toprecensent Johannes van Dam verzuchtte: "Een erg leuk boek. Je zou er haast kinderen voor willen krijgen." (Parool, 29 november 2008)

Diane van Dijk, die het boek illustreerde, legt zich nu ook toe op het tekenen en schilderen van dierenportretten. Uit puur plezier, en ook in opdracht. Op haar site staan nog meer mooie dierenportretten. Een tip voor elke dierenliefhebber!

Voor wie van koken én van mooie boeken houdt, nog een keer de link naar Bol voor Sonnnie en voor Prijatnogo appetita!:
Sonnie, de weggelopen roti-pannenkoek
Sonnie, de weggelopen roti-pannenkoek
D.B. Dubois

Prijatnogo appetita !
Prijatnogo appetita !
D.B. Dubois

donderdag 14 januari 2010

Uitstelgedrag

Ik lijd vandaag aan hevig uitstelgedrag. Eigenlijk moet ik een tekst schrijven voor een website. Een mogelijke nieuwe opdrachtgever bellen. Boeken versturen. En een tandartsafpraak maken. Maar ik doe - eigenlijk - niets.

"Uitstelgedrag is een van de meest vookomende en dodelijke ziektes, en haar tol op succes en geluk is enorm." - Wayne Gretzky.

"Uitstel is de moordenaar van kansen." - Victor Kiam.

"Morgen is de dag dat luiaards werken, en dwazen hun leven beteren." -Edward Young.

Het helpt allemaal niets.

In ieder geval wel een blogpost geschreven.

dinsdag 12 januari 2010

Waarom onderhandelen altijd iets oplevert

Op BusinessMirror.com.ph schrijft Whitney Johnson een mooie column over onderhandelen door vrouwen, onder de titel Can't nice girls negotiate?

Ze haalt onder andere Anna Fels aan, en ze beschrijft met eigen praktijkervaringen waarom het voor vrouwen soms nog lastiger is om te onderhandelen dan voor mannen. Het oude dilemma: als je als vrouw stevig onderhandelt, ben je 'niet aardig', maar als je niet onderhandelt, krijg je niet wat wilt.

Johnsons geeft een advies dat voor mij een eye-opener is. Want, schrijft ze: "Ondanks dit dilemma, blijft mijn advies aan vrouwen: Vraag om wat je wilt. Je krijgt het misschien niet, maar het laat je ook niet met lege handen achter. Op zijn minst krijg je informatie."

Ik vind dit een eye-opener. Ook als je nee krijgt, weet je meer. Je weet wat de ander vindt. Je weet welke waardering hij of zij aan je werk, je product, je inzet of zelfs jou zelf toekent.

De schrijfster van het artikel kreeg nul op het rekest bij een verzoek om salarisverhoging, en dat gaf haar informatie. Toen de tijd rijp was, verliet ze het bedrijf.

Een prima boek om beter te leren onderhandelen is trouwens Ask for it, van Sara Laschever en Linda Babcock. Meer info bij Bol:
Ask for It
Ask for It
Sara Laschever & Linda Babcock

woensdag 6 januari 2010

Doen alsof we alles onder controle hebben

Jessica de Kok van Kaat Mossel Coaching wil met haar bedrijf vrouwen helpen om werk en privé goed te combineren. Ze doet dat met een scala aan praktische tips, huishoudschema's en organisatorische adviezen. Speciaal voor de zakenvrouwen binnen Kaat Mossel richtte ze nu ook Zaak & Vrouw op.

In een interview op ondernemersplatform vrouwen-ondernemen.nl spreekt ze over de manier waarop we naar buiten doen alsof we alles perfect onder controle is, terwijl de werkelijkheid helemaal niet van een leien dakje gaat. "En staan we op netwerkevents erg interessant te doen terwijl we ons in allerlei bochten moesten wringen om de dag weer geregeld te krijgen," zegt Jessica.

Haha, hoe herkenbaar. Ik kan er nog wel een paar aan toevoegen. 'En doen we aan de telefoon in een zakelijk gesprek alsof we ons in een uiterst professionele corporate setting bevinden, terwijl we met onze ogen en ingewikkelde gebarentaal de kinderen tot absolute stilte proberen te manen,' bijvoorbeeld.

Of 'en doen we in een vergadering net alsof we nu met grote spoed door moeten naar de volgende interessante business meeting, terwijl we met zweet in onze oksels op tijd proberen te komen op het schoolplein'.

Misschien moeten we daar eens allemaal mee ophouden. Ik vind het altijd heel opbeurend als ik een zakelijk telefonisch gesprek heb, en dan ineens opgewekte kinderstemmen op de achtergrond hoor. Aha, een collega!

zaterdag 2 januari 2010

Zelfs ik ben om: Sony e-reader

Al jaren en jaren wordt in het boekenvak verkondigd dat het e-book het papieren boek zal gaan verdringen.
En ook al jaren en jaren zijn er dan mensen zoals ik die zeggen: jaaaja, zal best een opkomend medium zijn, maar niets kan het papieren boek vervangen, een scherm kan nooit datzelfde gevoel overnemen.

Ik ben sinds een week in het bezit van de Sony Reader, en zelfs ik ben om.

Goed voornemen voor 2010: uitzoeken hoe Réunion haar titels als e-book kan gaan leveren.

Voor meer productinfo bij Bol:

Sony Reader Touch Edition - zilver
Sony Reader Touch Edition - zilver
Sony