Toch zijn er wel eens mensen die mij, zeg maar, een beetje neurotisch noemen.
Wie, ik?
Koffiezetapparaten, waterkokers en gasfornuizen controleer ik weliswaar vaker dan andere mensen, maar dat is omdat het ook belangrijk is dat ze echt uit zijn. En ik kan me bij vlagen helemaal de put in piekeren over problemen die anderen nog niet zien als ik ze voor ze uitteken - zo ben ik tenminste goed voorbereid op elke mogelijke variant van elk denkbaar probleem. Maar neurotisch ... tssssss.
Mensen bedoelen het meestal niet per se als compliment als ze iemand 'neurotisch' noemen. Jammer eigenlijk wel. We hebben namelijk best nut.
Want psycholoog Jeffrey Wijnberg, auteur van Het Neurotisch Handboek, zegt hier in De Volkskrant dit:
"Als ik een zware en ingewikkelde hersenoperatie moet ondergaan, heb ik liever een norse dwangneuroot als chirurg dan een vriendelijke figuur die het allemaal niet zo nauw neemt.’ Leeuwen en beren, zo luidt de boodschap, staan soms daadwerkelijk op de weg. En dan is het maar goed als er iemand naar ze uitkijkt."Aha! Eat that, levensgenieters!
Wijnberg schijnt zijn boek uiteindelijk toch wel te bedoelen als een hulpmiddel voor neurotische types om hun gedrag te veranderen, volgens hetzelfde artikel:
"Het gaat mij erom dat mensen beseffen dat ze voor bepaald gedrag kiezen’, zegt Wijnberg. ‘En dat het ook een keuze is of ze actie ondernemen of hun situatie accepteren."Misschien moet ik het boek maar eens lezen. Ik word vast een veel vrolijker en zorgelozer persoon als ik wat van mijn zorgelijke trekjes zou weten af te schudden.
Maar ja - neurotici maken ook heel goede redacteuren...check, check en dubbelcheck.
Voor wie het boek wel wil bestellen, de link naar Bol:
Het neurotisch handboek
Jeffrey Wijnberg
