Maar ook omdat van de titel en bijbehorende voorspelbare mediadiscussies mijn hoge hakken lekker in het zand gingen. Wéér een boek dat andere vrouwen de maat neemt, verwende prinsesjes noemt, deeltijdwerkende moeders die weer terug hakken, gaaaap. Blame game en elkaar de tent uit ruziën, het brengt de oplossingen niet dichterbij.
Nadat ik een paar interviews met de schrijfster tegenkwam, waarin Zwagerman veel rake dingen zegt over vrouwen en hun al dan niet gebrek aan ambities, ging ik in zoverre overstag dat ik het boek opensloeg. En blij dat ik het deed, ook. Vergeet de anti-mutsentitel, die dekt de lading helemaal niet. Alsof je "Kappen met korfbal" zet op een boek dat op elke bladzijde zegt: "Zo geweldig is topvoetbal - en zó kan ook jij het spelen". Haar boek vond ik één aanstekelijke lofzang op ambitie, op eigen keuzes maken, op een leven in eigen handen, en vooral: op vrijheid. Het leest alsof een vriendin je in de kroeg een stoomcursus 'leven met lef' geeft, met hoofdstukken als Laat die foto's thuis (tenzij het paaldansfoto's zijn), Durf de concurrentie aan / van de hoge duikplank, Stop met vrouwenlogica over geld en Koester egoïsme, ook van jezelf, aangevuld met fijne tips van de mannenkant door Jan Dijkgraaf. Quote die ik boven mijn bureau spijker: "Als je in een mal past, prima. Maar Bruce zal geen letter aan je wijden."
Het boek zou wat mij betreft verplicht gelezen moeten worden door elke vrouw met ook maar een greintje ambitie, voordat ze aan haar eerste schreden op welk loopbaanpad dan ook begint. Zwagerman heeft een grote carrière gemaakt bij de Telegraaf Media Groep en is nu directeur bij een communicatiebureau. Ze bombardeert je met vlijmscherpe adviezen en spaart zichzelf daarbij overigens ook niet. (Fouten uit het verleden bieden vaak de beste rendementen voor de toekomst.)
Ben ik het eens met alles wat ze zegt? Nee, zeker niet. Vooral waar ze eenzijdig hakt op de 'muts' - de 'ambitieloze' Nederlandse vrouw, mis ik de keerzijde, namelijk de man van de muts en de hele omgeving van de muts. Er is veel meer te zeggen dan waar Zwagerman uit de heup schiet op de keuzes die vrouwen (en met name moeders) maken in onze samenleving. Maar daar hebben (stokpaardje alert) Anna Fels en, als Nederlandse vol-ambitieuze moeder, Jolanda Holwerda al uitstekende boeken over geschreven (Koop die boeken, nu :-)).
Word ik vrolijk van haar boek? Ja, heel erg. Plezier, lef, ambitie, doorzettingsvermogen spatten van elke bladzij en Zwagerman is daarmee een voorbeeld voor elke vrouw die het ver wil schoppen in haar loopbaan. (En ook als je denkt dat je dat niet wilt, staan er nog een paar frisse eyeopeners in.)
Meer lezen? hier de link naar Bol:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten