zondag 13 maart 2016

Waarom je niet moet beginnen met de achterflap

Het is een advies dat ik wel eens voorbij zie komen: "Boek schrijven? Begin met de tekst op de achterflap".

Voor mij is dat helemaal niet het beste begin. Sterker, ik vind de tekst op de achterflap het sluitstuk van je schrijfwerk. En hoewel het goed is om bij het schrijven steeds je doel voor ogen te houden, moet je altijd beginnen bij - nou ja, het begin.

Wat doet een goede achterflaptekst?
De achterflap van je boek is een heel erg belangrijk onderdeel van je boek. Het is de tekst die de lezer straks verleidt je boek op te pakken, in te kijken, te willen lezen en natuurlijk (hopelijk) te willen kopen. Het maakt nieuwsgierig, doet je een belofte, laat je een snufje ruiken.
De flaptekst verdient dus absoluut al je aandacht. (Ik herinner me een boek waarbij de auteur en ik 'versie 27' naar elkaar mailden en becommentariëerden, en dat was maar half een grapje).
Als je boek een huis is, dan is de flaptekst de rozen in de voortuin, het vriendelijk-glanzende naambord bij de deur, het frisgeschilderde houtwerk van de gevel. Uitnodigend om verder te gaan.

Wat doet een goede achterflaptekst niet?
Een goede achterflaptekst vertelt niet alles. Een goede achterflaptekst is geen samenvatting en zeker geen inhoudsopgave. Zou er iemand ooit de Da Vinci Code gekocht hebben als achterop al stond dat ... zie je? Je achterflaptekst is als een trailer voor een film. Je laat genoeg zien om mensen te willen laten kijken, maar je laat niet zo veel zien dat ze niet meer hóeven te kijken.

Je droomhuis? Begin niet met de rozen.
Foto: Peaceful, by Jim / www.unprofound.com
Een echt goed begin
Als je een huis zou bouwen, zou je ook niet met de rozen en het schilderwerk beginnen. Je zou beginnen met een ontwerp dat aansluit bij al je wensen, en met goede bouwtekeningen. Met de fundamenten. (Ik heb twee linkerhanden en ben ongeschikt om iets te metselen, dus misschien klopt de beeldspaak niet helemaal. Maar, dat idee in elk geval.)
Is er iets mis met intussen dromen van die bloeiende tuin en die mooie gevel? Natuurlijk niet. Die droom is wat je motiveert, de droom maakt dat je het volhoudt. Maar het is geen werkplan.





Think big, act small
Het gevaar van beginnen met je achterflap is dat je blijft hangen in je droom. Je ziet het boek al voor je, je bedenkt alvast hoe mooi het omslag zal zijn en je denkt al na over uitgevers en boekpresentaties. Nu 'alleen' nog even schrijven ... maar hoe?
Als je niet alleen wilt dromen van een boek, maar het ook echt wilt schrijven, begin dan met de basis. Maak een structuur en een inhoudsopgave (nee, dat is niet per se hetzelfde). Maak een stappenplan. En steek daarna de handen uit de mouwen.
Droom groot, begin met kleine stappen. Maar begín.

P.S.
Een boek schrijven kan een intimiderend grote klus zijn. Zoek je iemand die je kan helpen met een goed plan van aanpak? Réunion biedt je vier mogelijkheden voor maatwerk in begeleiding bij het schrijven van je boek. Succes!







donderdag 10 maart 2016

Beginnen met schrijven? Haal de handrem eraf

Twee en een half jaar niet geblogd. En dat als redacteur / uitgever / tekstschrijver. De kinderen van de schoenmaker gaan barrevoets, zullen we maar zeggen. Natuurlijk dacht ik wel vaak: "Ik zou weer eens moeten gaan bloggen." Maar ik deed het niet.

Te druk, geen tijd, te veel werk. Straks als ik het rustiger heb, dán.

"Als ik maar tijd had!"
Eigenlijk deed ik hetzelfde als veel ondernemers die ik spreek. Ze zeggen me: "Ik zou eigenlijk nog wel eens een boek willen schrijven ... als ik maar tijd had." Het is, denk ik, het nummer-1-argument van ondernemers die een boek wíllen schrijven, om het niet te doen.
En natuurlijk, als ondernemer besteed je je tijd éérst en vooral aan je klanten en aan je bedrijf. Net als ik. Ik ben de afgelopen jaren druk geweest met boeken uitgeven, manuscripten redigeren en schrijfcoaching geven. (En af en toe met artikelen schrijven. Omdat het bloed kruipt waar het niet gaan kan).


Haal de handrem eraf
Als ondernemers me vragen hoe ze hun boek toch kunnen schrijven, geef ik ze altijd dezelfde tip (nadat ik ze vraag of ze zeker weten dat het een boek moet zijn): "Als je het echt wilt - gewoon zitten en doen." Er zijn geen wondermiddelen, geen short cuts en geen gratis trucs. Een boek schrijven is zitten en doen. Een andere tip die ik graag uitdeel is schrijven zonder jezelf tegelijkertijd te corrigeren. Dat doe je wel in de tweede (of derde of vierde) ronde. Schrijven en tegelijk kritisch meelezen, is schrijven met de handrem erop.



En dan ook echt doen, hè
Ondertussen stelde ik mijn eigen blog ook naar hartenlust uit. De twee tips gaf ik daarom vandaag ook maar weer eens aan mezelf. Niet langer dat eigenlijk-weer-eens-een-blog voor me uitschuiven, nee, gewoon zitten en doen. Niet te kritisch. Herschrijven kan later nog wel eens. (Wie nog typefouten ziet, mag ze doorgeven).

P.S.
Schrijven is zitten en doen - niemand anders doet het voor je. Maar je hoeft het natuurlijk niet alléén te doen. Réunion biedt je vier mogelijkheden voor maatwerk in begeleiding bij het schrijven van je boek. Succes!