Nicole over haar keuze: "Ik zou ze willen omschrijven als boeken over gesloten groepen of gemeenschappen die leven volgens een religie, bepaalde waarden, regels en (al dan niet opgelegde) overtuigingen. Zo lang ik me kan herinneren, fascineren deze groepen mij. Orthodoxe gemeenschappen in Nederland en het buitenland (Amish), maar ook landen als Saoedi-Arabië en Noord-Korea. Ik lees er boeken over en kijk ook graag naar documentaires over deze gemeenschappen.
Waar deze fascinatie vandaan komt weet ik niet. Vermoedelijk is het ‘gewoon’ nieuwsgierigheid in het leven van anderen. Zo lees ik ook graag de zogenaamde human interest artikelen in kranten en tijdschriften."
Ik was altijd al benieuwd naar het leven in Saoedi-Arabië, vooral naar het leven van vrouwen. Zij moeten buiten de directe familiekring en buitenshuis altijd gesluierd zijn en hebben weinig bewegingsvrijheid omdat zij voor veel zaken en activiteiten toestemming nodig hebben van hun man, vader of broer. Er is een strikte scheiding tussen mannen en vrouwen, zo zijn er aparte scholen en universiteiten voor meisjes en jongens. Vrouwen mogen niet autorijden, niet alleen reizen en dit zijn maar een paar voorbeelden.
Door dit boek, dat ik begin jaren negentig ontdekte, kreeg ik een eerste kijkje in dit leven. Journalist Betsy Udink beschrijft het leven in Saoedi-Arabië, waar zij een aantal jaren als vrouw van een diplomaat heeft gewoond. Niet alleen de inhoud van het boek, maar ook de schrijfstijl van Betsy Udink maken dit boek voor mij interessant en leuk. Ze is uitgesproken, grappig en heeft de nodige zelfspot. Ze maakt zich kwaad als ze met haar dochters in een restaurant achter een gordijn moet eten, wordt genegeerd op een feestje waar ze als vrouw niet had mogen komen, komt op feesten van Saoedische prinsessen, is getuige van een steniging en bezoekt talloze plaatsen in ‘The Kingdom’. Ik herlees het boek regelmatig en vind het iedere keer weer leuk.
Ook dit boek gaat over het leven in Saoedi-Arabië, maar vanuit het perspectief van Saoedische meisjes, twintigers. Het boek is het debuut van een Saoedische studente. Het zijn verhalen over de belevenissen van een groepje vriendinnen in de vorm van e-mails, die een anoniem persoon wekelijks na het vrijdagavondgebed stuurt naar een chatgroep. Door deze verhalen krijg je een indruk van het leven in daar. Het boek is in Saoedi Arabië trouwens verboden, en juist daar is het een zeer populair boek waar ondergronds veel geld voor wordt betaald. Het boek leest vlot weg, maar vooral het inkijkje ‘achter de sluier’ maakt het voor mij een interessant. Ik zou graag eens een bezoek brengen aan Saoedi-Arabië om zelf te ervaren hoe het daar is, maar helaas is het als vrouw moeilijk om het land in te komen.
Voor wie geïnteresseerd is in het leven in Saoedi-Arabië raad ik ook de documentaire van Bregtje van der Haak aan (te zien op de website van de VPRO). Gesluierd trok ze rond door Saoedi-Arabië om daar vrouwen en mannen te spreken over de voorzichtige hervormingen die vrouwen de mogelijkheid bieden om te werken.
Over het leven van een jong meisje in een chassidische (joodse) gemeenschap in de VS. Ze leeft naar orthodoxe regels, die ze steeds meer ter discussie stelt. Simpel gezegd, mag ze geen dingen doen die wij leuk of normaal zouden noemen: zwemmen, ‘gewone’ boeken lezen, luchtige kleding dragen omdat armen en benen bedekt moeten zijn. Dit boek deed mij erg denken aan de boeken van Chaim Potok.
4. De zwarte kousen kerken van Anne van der Meiden
Als kind zag ik zondags mensen twee keer per dag naar de kerk wandelen. Mij was opgevallen dat ze in het zwart waren gekleed, dat de meisjes en dames altijd rokken/jurken en hoedjes droegen. Jaar in, jaar uit zag ik ze voorbij komen. De verhalen gingen rond dat ze streng gelovig waren en niets mochten. Dat fascineerde me. Ik ben erover gaan lezen, waaronder dit boek van Anne van der Meiden. Tijdens mijn studie heb ik colleges bij hem gevolgd. Een geweldige spreker, drie uur lang hing de hele collegezaal aan zijn lippen. Hij groeide op in een bevindelijk gereformeerd milieu en was naast hoogleraar ook theoloog en predikant. In dit boek wordt duidelijker waarom deze bevolkingsgroep leeft zoals zij leeft.
Geïnteresseerden in dit onderwerp raad ik aan te kijken naar de documentaire ‘Staphorst in tegenlicht’ (te zien op You Tube, 55 minuten).
Dit lijkt een vreemde eend in het rijtje boeken, maar dit boek ben ik momenteel aan het lezen. Het gaat over armoede in Nederland. Ontluisterende verhalen over mensen die al jaren leven van een bijstandsuitkering of nog minder en zich in een uitzichtloze situatie bevinden. Op de achterkant van het boek is te lezen: ‘Alle dagen schuld haalt de lezers de huiskamer in en confronteert ze met de dagelijkse praktijk van armoede’. Het is geen vrolijk boek, maar wel boeiend om te lezen over mensen waar je in de krant weleens over leest. Eigenlijk vormen ze net als de gemeenschappen uit de eerder genoemde boeken een gesloten groep.
Meer boekentips ontdekken? Lees ook:
De favoriete boeken van Francine Plaisier
De favoriete boeken van Stefanie Hoogland
De favoriete boeken van Mieke van Stigt
De favoriete boeken van Nicolette Loonen
De favoriete boeken van Susan Aretz
De favoriete boeken van Bianca den Outer
De favoriete boeken van Manoli Martin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten