Nog een keertje naar Molblog (dit marketingblog is echt een aanrader):
Anton-Jan Thijssen zette er de Top Tien PR-blunders op een rij.
Lach, en leer (lees vooral ook de reacties).
En laten we eerlijk zijn, wie heeft er zelf nooit een blunder gemaakt?
Ik denk zelf nog met enige huiver terug aan de offline (dachten we) geteste e-nieuwsbrief die per ongeluk (hoe? geen idee) toch uitging... met een correcte, bij ons bedrijf passende onderwerpregel, maar verder helemaal leeg.
Tja... behandel elke proefmailing of -tekst alsof hij echt uit zou kunnen gaan - je weet maar nooit. Dat geldt overigens voor elke tekst die uiteindelijk extern zal gaan. Flauwe grapjes, interne humor, doe het *niet*.
Ik heb in een vroegere baan wel eens een notitie mogen ontvangen van een ander bedrijf, waarin hier en daar tussenwerpsels uit een eerdere versie waren blijven staan. Intrigerend, als je als lezer ineens dit ziet staan:
[ .... Moeten we dit wel zo zeggen Jaap?....].
woensdag 28 januari 2009
maandag 26 januari 2009
De toekomst van boekhandels en uitgeverijen
Op marketingblog Molblog vandaag een interessant stuk van Kari-Anne Fygi over de toekomst van uitgeverijen en boekhandels. Of liever: het dreigende gebrek aan toekomst, nu de verkoop van tweedehands boeken via internet booming is.
Als uitgevers en boekhandels daardoor de omzet uit de zogenaamde 'backlist' (de oudere, jarenlang goed lopende titels) kwijtraken, heeft dat zijn weerslag op het hele boekenvak. De solide, redelijk zekere inkomsten uit de backlist geven uitgevers immers de basis van waaruit ze nieuwe, ook risicovollere uitgaven kunnen financieren.
"Wie financiert straks de publicatie van nieuwe boeken? Wie geeft ruimte aan jonge auteurs?" vraagt Fygi zich terecht af.
Ik lees geïntrigeerd mee en betrap mezelf op een dubbele inborst. Zelf een boekenliefhebber, is het ook voor mij goed nieuws dat tweedehandsboeken zo makkelijk en goedkoop beschikbaar zijn - op korte termijn. Op de lange termijn dreigt helaas het gevaar van verschraling van het boekenaanbod.
Hoe je erover denkt - de trend is er, en zal niet verdwijnen. Als uitgever geeft het me een heleboel stof tot nadenken.
Als uitgevers en boekhandels daardoor de omzet uit de zogenaamde 'backlist' (de oudere, jarenlang goed lopende titels) kwijtraken, heeft dat zijn weerslag op het hele boekenvak. De solide, redelijk zekere inkomsten uit de backlist geven uitgevers immers de basis van waaruit ze nieuwe, ook risicovollere uitgaven kunnen financieren.
"Wie financiert straks de publicatie van nieuwe boeken? Wie geeft ruimte aan jonge auteurs?" vraagt Fygi zich terecht af.
Ik lees geïntrigeerd mee en betrap mezelf op een dubbele inborst. Zelf een boekenliefhebber, is het ook voor mij goed nieuws dat tweedehandsboeken zo makkelijk en goedkoop beschikbaar zijn - op korte termijn. Op de lange termijn dreigt helaas het gevaar van verschraling van het boekenaanbod.
Hoe je erover denkt - de trend is er, en zal niet verdwijnen. Als uitgever geeft het me een heleboel stof tot nadenken.
zondag 18 januari 2009
Het is wat het is
The best thing one can do when it's raining is to let it rain.
- Henry Wadsworth Longfellow
Foto: Sardinelly; scx.hu: Rain clouds moving over Lake Taupo, New Zealand
(Klik hier voor Sardinelly's portfolio).
woensdag 14 januari 2009
Het verschil tussen veilige en succesvolle acquisitie
Al eerder schreef ik over de angst voor zakelijke afwijzingen, waardoor veel vrouwelijke ondernemers te weinig op mogelijke klanten afstappen. En als ik zeg 'veel vrouwelijke ondernemers', dan bedoel ik natuurlijk ook en vooral ik. Ik noemde toentertijd een advies van Chellie Campbell, uit How to Run Your Business Like a Girl:
Ik noemde dat toen 'de beste tip'. Ik wil dat hier corrigeren: Chellies koffie-tip is de één na beste.
De beste is: gewoon doen. Bel je klant. Maak een afspraak. Doe dat aanbod.
Onlangs heb ik een lijst gemaakt van tachtig mogelijke grote afnemers. Voor 1 maart wil ik er veertig hebben gebeld. Gebeld. Niet alleen maar veilig een mailtje sturen - dat verdwijnt aan de andere kant in een oceaan van ongevraagde mails. Dus bellen. En een aanbod doen.
De eerste vijf mogelijke klanten heb ik nu gebeld. Drie keer meteen 'nee', een keer een 'goh - misschien', en een keer 'nou - waarschijnlijk wel!'.
Niet slecht toch? En het beste is - het went. Het went zó snel. Dus bel, ga langs, bied aan, verkoop en slaag!
"Denk aan een serveerster die langs de klanten loopt en vraagt of ze nog koffie willen. Sommigen zeggen ja en anderen zeggen nee. Als iemand nee zegt, loopt ze door. Ze gaat niet huilend in het kantoortje zitten omdat er iemand geen koffie wil".
Ik noemde dat toen 'de beste tip'. Ik wil dat hier corrigeren: Chellies koffie-tip is de één na beste.
De beste is: gewoon doen. Bel je klant. Maak een afspraak. Doe dat aanbod.
Onlangs heb ik een lijst gemaakt van tachtig mogelijke grote afnemers. Voor 1 maart wil ik er veertig hebben gebeld. Gebeld. Niet alleen maar veilig een mailtje sturen - dat verdwijnt aan de andere kant in een oceaan van ongevraagde mails. Dus bellen. En een aanbod doen.
De eerste vijf mogelijke klanten heb ik nu gebeld. Drie keer meteen 'nee', een keer een 'goh - misschien', en een keer 'nou - waarschijnlijk wel!'.
Niet slecht toch? En het beste is - het went. Het went zó snel. Dus bel, ga langs, bied aan, verkoop en slaag!
vrijdag 9 januari 2009
Het verborgen verhaal
"I prefer winter and fall, when you feel the bone structure of the landscape - the loneliness of it, the dead feeling of winter. Something waits beneath it, the whole story doesn't show.”
- Andrew Wyeth
Foto: 'Last day of winter' / watje11, sxc.hu
dinsdag 6 januari 2009
Verbeter al je PowerPoint presentaties
Als je daadwerkelijk iets wilt bereiken met je PowerPoint-presentaties (anders dan je toehoorders te pletter vervelen), huiver dan mee bij dit leerzame filmpje van Don McMillan over hoe het niet moet: Life after Death by PowerPoint.
Please don't do that!
Een boek dat je vertelt hoe het ook kan, is Beyond Bullet Points van Cliff Atkinson. Hij vertelt je de ins en outs van het programma, maar veel belangrijker nog, hij vertelt je hoe je jouw verhaal overtuigend en met verve vertelt.
Je sleept je publiek mee met je verhaal, niet met slides vol grafieken, tabellen en opsommingen. Want, zegt Atkinson:
Voor wie er meer over wil lezen, hier de link naar Bol:
Beyond Bullet Points
Cliff Atkinson
Please don't do that!
Een boek dat je vertelt hoe het ook kan, is Beyond Bullet Points van Cliff Atkinson. Hij vertelt je de ins en outs van het programma, maar veel belangrijker nog, hij vertelt je hoe je jouw verhaal overtuigend en met verve vertelt.
Je sleept je publiek mee met je verhaal, niet met slides vol grafieken, tabellen en opsommingen. Want, zegt Atkinson:
We don't live our lives in bullet points - we live in images and stories
Voor wie er meer over wil lezen, hier de link naar Bol:
Beyond Bullet Points
Cliff Atkinson
maandag 5 januari 2009
Bezuinigen en enthousiasme, New York-style
In de New York Times schrijft Motoko Rich onder de titel Puttin' Off The Ritz over de gevolgen van de financiële crisis voor de uitgeverijen in New York.
Het artikel noemt grote namen als HarperCollins, Penguin Group, Random House, Simon & Schuster - voor mij is het zo ongeveer het Walhalla. Daar te werken, daar fondsredacteur of uitgever te zijn... het is het spul waar mijn fijnste dagdromen van gemaakt zijn.
En zelfs van hun bezuinigingen spat de glamour nog af. Niet meer dan 100.000 euro voorschot geven! Geen bijeenkomsten voor de voorjaarsaanbieding meer in San Diego of op Bermuda! Geen lunches meer in the Four Seasons!
Achter de direct aan de haperende economie gerelateerde bezuinigingen gaan meer wezenlijke discussies schuil: over de hoge voorschotten aan auteurs; over de leveringen aan de boekhandels met recht van retour; over het terreinverlies aan nieuwe media.
Ik wens de uitgevers in Manhattan en in de rest van Amerika alle goeds. Ik heb een zwak voor ze.
In 2006 bezocht ik voor het eerst als uitgever de Frankfurter Buchmesse, de grootste boekenvakbeurs ter wereld. Ik was net gestart, had geen afspraken en bezocht tientallen stands voor kennismaking en mogelijk een gesprekje hier en daar met een van de aanwezige medewerkers. Een gesprek met een van de uitgevers zelf achtte ik onmogelijk - hun dagen in Frankfurt zijn van 's morgens tot 's avonds gevuld met direct op elkaar volgende afspraken met andere uitgevers en literair agenten. Tijd voor een onaangekondigd binnenwandelende, startende uitgever (who?) uit Nieuwegein (where?) verwachtte ik niet. En meestal was dat ook zo: ik bezocht tientallen stands, bekeek de titels, en liet mijn brief en visitekaartje achter.
En toch nam Esther Margolis een kwartiertje de tijd voor me, en vertelde ze me hoe zij ooit Newmarket Press oprichtte (dat nu 26 jaar bestaat en 300 titels voert). Ik had een uiterst boeiend gesprek met twee uitgevers bij Seal Press. En een uitgeefster bij het beroemde Random House besloot de vijf minuten die zij in haar hectische programma over had, niet te besteden aan de koffiepauze waar ze ongetwijfeld naar snakte, maar aan een gesprek met een onbekende, nieuwe, nietige Nederlandse uitgever.
Het waren zulke leerzame, informatieve en inspirerende gesprekken. En het leukste vond ik: ze waren enthousiast. Amerikanen vinden het leuk als je iets gaat ondernemen. Ze moedigen je aan en ze vertellen je waarom het zo'n goed idee is dat je het gaat doen. Ze vinden het exciting en wonderful en ze wensen je alle goeds.
Dat doen ze.
En het gevoel is wederzijds.
Uitgeverij Réunion wenst alle Amerikaanse uitgevers een mooi en succesvol boekenjaar.
Het artikel noemt grote namen als HarperCollins, Penguin Group, Random House, Simon & Schuster - voor mij is het zo ongeveer het Walhalla. Daar te werken, daar fondsredacteur of uitgever te zijn... het is het spul waar mijn fijnste dagdromen van gemaakt zijn.
En zelfs van hun bezuinigingen spat de glamour nog af. Niet meer dan 100.000 euro voorschot geven! Geen bijeenkomsten voor de voorjaarsaanbieding meer in San Diego of op Bermuda! Geen lunches meer in the Four Seasons!
Achter de direct aan de haperende economie gerelateerde bezuinigingen gaan meer wezenlijke discussies schuil: over de hoge voorschotten aan auteurs; over de leveringen aan de boekhandels met recht van retour; over het terreinverlies aan nieuwe media.
Ik wens de uitgevers in Manhattan en in de rest van Amerika alle goeds. Ik heb een zwak voor ze.
In 2006 bezocht ik voor het eerst als uitgever de Frankfurter Buchmesse, de grootste boekenvakbeurs ter wereld. Ik was net gestart, had geen afspraken en bezocht tientallen stands voor kennismaking en mogelijk een gesprekje hier en daar met een van de aanwezige medewerkers. Een gesprek met een van de uitgevers zelf achtte ik onmogelijk - hun dagen in Frankfurt zijn van 's morgens tot 's avonds gevuld met direct op elkaar volgende afspraken met andere uitgevers en literair agenten. Tijd voor een onaangekondigd binnenwandelende, startende uitgever (who?) uit Nieuwegein (where?) verwachtte ik niet. En meestal was dat ook zo: ik bezocht tientallen stands, bekeek de titels, en liet mijn brief en visitekaartje achter.
En toch nam Esther Margolis een kwartiertje de tijd voor me, en vertelde ze me hoe zij ooit Newmarket Press oprichtte (dat nu 26 jaar bestaat en 300 titels voert). Ik had een uiterst boeiend gesprek met twee uitgevers bij Seal Press. En een uitgeefster bij het beroemde Random House besloot de vijf minuten die zij in haar hectische programma over had, niet te besteden aan de koffiepauze waar ze ongetwijfeld naar snakte, maar aan een gesprek met een onbekende, nieuwe, nietige Nederlandse uitgever.
Het waren zulke leerzame, informatieve en inspirerende gesprekken. En het leukste vond ik: ze waren enthousiast. Amerikanen vinden het leuk als je iets gaat ondernemen. Ze moedigen je aan en ze vertellen je waarom het zo'n goed idee is dat je het gaat doen. Ze vinden het exciting en wonderful en ze wensen je alle goeds.
Dat doen ze.
En het gevoel is wederzijds.
Uitgeverij Réunion wenst alle Amerikaanse uitgevers een mooi en succesvol boekenjaar.
vrijdag 2 januari 2009
Ontdek je innerlijke econoom
Bij de woorden 'hoogleraar economie' krijg ik gewoonlijk visioenen van iemand die ingewikkelde tabellen en grafieken vertoont om complexe theorieën te verduidelijken. En toch las ik deze week met veel plezier Ontdek je innerlijke econoom, van Tyler Cowen, docent Economie aan George Mason University.
Economie (als wetenschap) draait niet zo zeer om geld, zegt Cowen, maar om de vraag hoe je moet omgaan met schaarste:
Het zijn precies dit soort alledaagse vragen waarop Cowen in dit boek de antwoorden geeft. Heeft het zin je puber te betalen, als je de beste manier zoekt hem te motiveren om de afwas te doen? (Nee.) Kun je de kwaliteit van vergaderingen wel verbeteren? (Nauwelijks.) Wat zijn goede versiertrucs, en heeft het zin om 'hard to get' te spelen? Cowen daarover:
Cowen laat in dit boek zien hoe je als individu je keuzes kunt verbeteren door je innerlijke econoom de ruimte te geven, maar, besluit hij, individueel belang is niet het hoogste goed (en terzijde, dit boek verscheen al in 2007, Cowen had dus een vooruitziende blik):
Voor wie het boek wil bestellen, de link naar Bol:
Ontdek je innerlijke econoom
Cowen, T.
Economie (als wetenschap) draait niet zo zeer om geld, zegt Cowen, maar om de vraag hoe je moet omgaan met schaarste:
De wetenschap van de economie kwam voort uit het besef dat veel dingen die de moeite waard zijn om te hebben ons niet zomaar in de schoot vallen. Zelfs niet heel gewone dingen als verliefd worden, voor elkaar krijgen dat je kinderen de afwas doen, je komende vergadering overleven, of je tandarts motiveren. Het werkelijke doel van economie is om meer te krijgen van de goede dingen des levens.
Het zijn precies dit soort alledaagse vragen waarop Cowen in dit boek de antwoorden geeft. Heeft het zin je puber te betalen, als je de beste manier zoekt hem te motiveren om de afwas te doen? (Nee.) Kun je de kwaliteit van vergaderingen wel verbeteren? (Nauwelijks.) Wat zijn goede versiertrucs, en heeft het zin om 'hard to get' te spelen? Cowen daarover:
Ik speel al jaren 'hard to get' met de Mexicaanse filmster Salma Hayek, maar deze terughoudenheid heeft me weinig opgeleverd, zelfs geen vriendelijk mailtje of een uitnodiging voor een party. Mocht ze reageren, dan ben ik klaar om een 'terugtrekkende beweging' te maken, maar zo schiet het in elk geval niet op.
Cowen laat in dit boek zien hoe je als individu je keuzes kunt verbeteren door je innerlijke econoom de ruimte te geven, maar, besluit hij, individueel belang is niet het hoogste goed (en terzijde, dit boek verscheen al in 2007, Cowen had dus een vooruitziende blik):
De toekomst van onze beschaving is gebaat bij een draagvlak van bedachtzaamheid, kritische zelfreflectie, geloof in hogere waarden, en gezond verstand in alledaagse kwesties. We schieten er uiteindelijk niets mee op als we allemaal zo snel mogelijk zo veel mogelijk bij elkaar proberen te graaien. [ ...] Aan de oppervlakte gaat dit boek over ons leven als individu, maar in de kern gaat het over de instandhouding en verbreiding van een vrije samenleving.
Voor wie het boek wil bestellen, de link naar Bol:
Ontdek je innerlijke econoom
Cowen, T.
Abonneren op:
Posts (Atom)