Een tijdje geleden schreef ik over de angst voor zakelijke afwijzingen - en dat je je daar als ondernemer heel snel overheen moet zetten. Hup, bel die nieuwe klant, die mogelijke opdrachtgever! Ach, wat vloeide dat stukje moeiteloos uit mijn toetsenbord...
En nu hik ik zelf al de hele ochtend tegen dat ene telefoontje aan. Dat telefoontje dat een kans op een heel mooi resultaat biedt, maar een even grote kans op een hele harde 'nee'.
Waarom vinden wij, vrouwen, dit vaak zo moeilijk? Waarom bellen we zo makkelijk namens een bedrijf, maar is het zo moeilijk om onszelf of onze eigen diensten en procucten te slijten?
Zijn we te bescheiden? Of is het juist arrogant om niet tegen 'nee' te kunnen?
Ik denk aan Chellie Campbells koffie-tip.
Ik ga nu bellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten